انحراف چشم که بنام (Strabismus) ویا (Squint) یاد میگردد عبارت است از قرار گرفتن هردو چشم در جهات مختلف. ویا هم عدم هماهنگی حرکات عضلات چشم و عدم توانایی تمرکز دو چشم بالای یک نقطه است. این انحراف سبب خرابی دید و زیبایی میگردد که ایجاب تداوی درست را مینماید در غیر آن علاوه از مشکلات زیبایی و دید ممکن مشکلات دیگر مانند تنبلی چشم ، دو بینی و غیره را نیز سبب شود.

علل انحراف چشم:

از آن جاییکه حرکت چشم توسط شش عضله اطراف آن وبه دستور مغز کنترول میشود، موقعیت چشم بر اساس تعادل بین کشش هر 6 عضله خارج از چشم تعیین میشود. برای تمرکز هردو چشم روی یک نقطه مشخص لازم است تمامی عضلات چشم با یکدیگر و با عضلات همکار چشم مقابل هماهنگ باشند. پس هر علتی که در این هماهنگی اختلال ایجاد کند میتواند منجر به انحراف چشم شود. در کل میتوان گفت که علت دقیق انحراف چشم مشخص نیست اما سایر عوامل که میتواند نقش داشته باشد عبارتند از ارثیت، معلولیت ذهنی، سکته های مغزی، عیوب انکساری، آب مروارید و غیره.

اقسام:

الف:‌ انحراف گذری یا موقتی چشم: انحراف موقتی چشم (Phoria) نامیده شده و نظر به جهت کجی چشم دارای چهار نوع ذیل میباشد:

1. انحراف به سمت داخل ( ازوفوریا)
2. انحراف به سمت خارج ( اگزوفوریا)
3. انحراف به سمت بالا ( هیپرفوریا)
4. انحراف به سمت پایین (هیپوفوریا)

ب:‌ انحراف دایمی چشم:  انحراف دایمی چشم (Tropia) نامیده شده و نظر به جهت کجی چشم دارای چهار نوع ذیل میباشد:

1. انحراف به سمت داخل ( ازوتروپیا)
2. انحراف به سمت خارج ( اگزوتروپیا)
3. انحراف به سمت بالا ( هیپرتروپیا)
4. انحراف به سمت پایین (هیپوتروپیا)

تداوی انحراف چشم:

منظور از تداوی انحراف چشم حفظ دید، بازگردانیدن دید دو چشمی و زیبایی است که روش تداوی نظر به هدف تداوی و عامل مرض متفاوت میباشد. تداوی باید در وقت مناسب بدون تاخیر صورت گیرد تا از اختلاطات جلوگیری بعمل آید. اساسات تداوی عبارت از توصیه عینک مناسب، انجام عمل جراحی و برداشتن عامل زمینه یی که باعث ایجاد انحراف چشم گردیده است، میباشد.