با افزایش سن احتمال ابتلا به بیماری های مزمن بیشتر می شود. به همین دلیل داکتران چشم پیشنهاد مینمایند که افراد میانسال سالانه چک آپ های طبی را انجام دهند. بیماری آب سیاه (گلوکوما) از جمله بیماری های چشمی است که بیشتر در افراد بالای ۵۰ سال ظاهرمیشود.

در بیماری گلوکوما تغییرات در فشار داخلی چشم سبب میشود تا رشته های عصب بینایی چشم تخریب گردد. عصب بینایی اطلاعات را از چشم به مغز ارسال می کند.دید خوب به عصب بینایی سالم نیاز دارد. زمانی که درفشار داخلی چشم تغییرات رونما گردد، عصب بینایی آسیب دیده، دید فرد تحت تاثیر قرار می گیرد و روز به روز وخیم تر می شود. متاسفانه بسیاری از افراد مبتلا به گلوکوما از بیماری خود آگاه نیستند تا زمانی که تغییر محسوسی در بینایی شان ایجاد شود.با گذشت زمان بیماری گلوکوما دید فرد را شدیدا کاهش می دهد و اگر به موقع تداوی نگردد نهایتا منجر به کوری می شود. متاسفانه نابینایی حاصل از گلوکوما غیر قابل برگشت بوده وتداوی ندارد. صرف از پیشرفت مرض جلوگیری شده میتواند.

علایم گلوکوما:

گلوکوما نظربه نوع آن علایم مختلف دارد که درشکل زاویه بسته آن ممکن است بیمار با سردرد، تهوع، استفراغ، درد وسرخی چشم مواجه شود.

تداوی گلوکوما:

تداوی گلوکوما در مراحل اول توصیه ادویه خوراکی و قطره های موضعی بوده در صورتیکه تداوی دوایی نتیجه ندهد با اجرای پرووسیجر لیزری و انجام عملیات نیز تداوی میشود هدف از عمل جراحی، ایجاد منفذ جدید در چشم برای خروج مایع است. این روش حدودا ۸۰ تا ۹۰ درصد موفق است.